Review: Indiana Jones & The Dial of Destiny

Na jaren speculeren of we nog wel een Indiana Jones film zouden krijgen is het nu eindelijk zover! De 80-jarige Harisson Ford neemt voor de allerlaatste keer zijn iconische hoed en zweep uit de kast voor “Indiana Jones & The Dial Of Destiny”. Is deze film een mooie afsluiter voor de franchise? Of is Harrison Ford deze keer toch echt wel te oud om op schatten te jagen? Je leest het in deze spoilervrije review.

De iconische Indiana Jones trilogie was een groot succes in de jaren 80. Helaas voor de fans kregen we in 2008 pas de 4de Indy film met “Indiana Jones & The Kingdom of the Crystal Skull”. Deze film kon helaas het niveau van de vorige 3 niet evenaren waardoor de meeste fans met de nodige argwaan de ontwikkelingen voor deze vijfde en laatste Indiana Jones film volgden.

Helaas was het een lange tijd maar de vraag of we nog een vijfde film zouden krijgen. Harrison Ford werd er door de jaren heen niet jonger op en er kwam maar geen schot in het proces. Uiteindelijk werd “James Mangold” aangesteld als director van deze 5de film en werd er een verhaal gevonden dat perfect past als laatste avontuur. Maar is dat wel zo?

In deze film volgen we een Indiana Jones die een rustig leven leidt en zichzelf zelfs afvraagt waarom hij nog op de aarde rondloopt. Zijn leven krijgt wat meer spanning wanneer zijn peetdochter (Helena Shaw) Indy komt opzoeken om samen de “Dial” op te sporen. Deze “Dial” zou de geschiedenis kunnen veranderen en was een grote obsessie van Helena’s vader. De zoektocht naar de “Dial” brengt Indy en Helena naar onder andere Marokko, Griekenland en Italië.

De favoriete slechteriken in de franchise waren altijd al de Nazi’s. Deze Nazi’s zijn ook in de 5de film weer van de partij. Waarbij de Nazi’s onder leiding van Jürgen Voller (Mads Mikkelsen) zijn binnengetreden bij de NASA tijdens de grote “Space Race”. Uiteindelijk gebruikt Jürgen de NASA om de “Dial” op te sporen. Deze “Dial” wilt hij gebruiken om de geschiedenis te veranderen en ervoor te zorgen dat de Nazi’s de 2de oorlog winnen in plaats van verliezen.

Ondanks dat Mads Mikkelsen één van mijn favoriete acteurs is, vind ik hem hier iets minder… Zijn personage is zeker en vast interessant maar hij lijkt ergens minder angstaanjagend te zijn dan de voorgaande slechteriken. Ook zijn 2 kompanen zijn “gewone” handlangers dan echte schurken. In de voorgaande Indy films was de hoofdslechterik vaak geflankeerd met even gekke handlangers. Dat is hier niet het geval.

Ook “Helena Shaw” is vrij irritant… Ze luistert nooit naar Indiana Jones, heeft geen respect en doet gewoon haar eigen willetje omdat ze denkt dat wat zij doet juist is. Richting het einde van de film begint ze in te zien dat ze egocentrisch is en wordt ze aangenamer, maar ook hier kan zij nooit tippen tegen de eerdere protagonisten van de vorige 4 films.

De actie in deze film is duidelijk gericht op een oudere Indiana Jones. Zo zijn er vooral achtervolgingsscènes dan vechtscènes. Een beetje spijtig dat we Indy’s iconische vuisten hierdoor niet te zien krijgen. Ook in deze film is net zoals in de 4de heel wat CGI aanwezig. Dit stoorde met niet echt omdat ik vooral blij ben dat Indy terug is, al kan ik begrijpen dat dit voor sommige storend is.

Plus

+ Indy is back!

+ Avontuur

Min

– Waar zijn die vechtscènes

– Vijanden konden beter

– CGI

– Helena Shaw

Deze 5de Indiana Jones film is weer een heerlijk avonturen filmpje geworden? Ik heb zeker van de film genoten en vond het een toffe film! Ook met het einde kan ik leven en zie ik als een mooie afsluiter. Een 6,5 op 10 voor een laatste avontuur met Indy. Al zal ik de volgende keer wel weer één van de originele 3 kijken.

Vond jij dit een goede afsluiter als laatste Indiana Jones film? Laat het ons weten op de Facebookpagina van Collecthors.

Bedankt voor het lezen!

Alexander

Collecthors